گلیم دستباف یک متری کد KB500

توضیحات

معرفی

گلیم سفره‌های کامو بخشی از خود مصرفی‌های عشیره ای به شمار میرفتند، استاد پرویز تناولی در کتابی با همین نام که در سال 1377 انتشار یافته می‌نویسد: چون بافنده گرفتار سلیقه خریدار و فشار سفارش دهنده نبوده، سفره هایی که بافته شده‌اند کاملا بر آمده از احساس و قریحه‌ی دختران و زنان کامویی است و هر کدام از آنها یک اثر هنری.
در بخشی دیگر تناولی عنوان میکند هر خانواده کامویی دارای دو سفره است یکی سفره خمیر و دیگری سفره نان .سفره خمیر ، زیر سینی و یا مجمعه ای که آرد را در آن خمیر می کنند،گسترده می شود تا هنگام تهیه و ورز دادن خمیر ، از ریخت و پاش جلوگیری شود.وقتی خمیر تهیه شد این سفره را رویش می کشند تا به اصطلاح ور آید .نان پز که زن خانه است به چانه کردن خمیر می پردازد و چانه ها را روی سفره آرد می چیند.پس از داغ شدن تنور خمیر را با وردنه پهن و نازک کرده و به دیواره های تنور می چسباند.وقتی نان پخته شد آنها را روی سفره دیگری که سفره نان نامیده می شود ، می اندازند تا سرد شود. با پایان گرفتن پخت ، نانهای آماده ، دسته شده در  وسط سفره نان چیده می شود و چهار گوشه سفره چون بقچه ای نانها را در بر می گیرد .سفره آردی و سفره نان فرق چندانی باهم ندارند.دربسیاری از خانه ها سفره کهنه و کم نقش تر را برای آرد و سفره بهتر را برای نان در نظر می گیرند . گاهی هم از همان ابتدا این دو سفره را با دو نیت مختلف می بافند.چنین امری منطقی هم است زیرا سفره آردی پس از مدتی چنان آغشته می شود که اگر نقشی هم داشته باشد زیر گرده های آرد پنهان می ماند و تبدیل به بافته ای سفید و یکدست می گردد…